Polychromie is een term die in de kunst wordt gebruikt om het gebruik van veel kleuren aan te geven, in het bijzonder van beelden en bouwwerken. … Het woord is afkomstig van de Griekse woorden poli (veel) en chromos (kleur).
In de klassieke oudheid en middeleeuwen werd veel polychromie toegepast, dat niet door de kunstenaar zelf maar door een aparte vakman werd aangebracht. De kleuren uit de klassieke oudheid vervaagden of verdwenen echter meestal op den duur. Doordat men in de renaissance de klassieke oudheid als voorbeeld nam, zijn de meeste werken uit deze kunststroming dan ook vaak onbeschilderd gelaten.
In de 19e eeuw werd polychromie herontdekt en opnieuw toegepast. In de 20ste eeuw werd polychromie gebruikt binnen De Stijl, hierbij werd slechts gebruikgemaakt van de primaire kleuren rood, geel en blauw. De verschillende kleuren kunnen op verschillende manieren op of in het bouwwerk worden toegepast. Soms wordt een interieur letterlijk ingekleurd, maar er kunnen ook bepaalde figuren worden uitgebeeld, wat vooral in de middeleeuwen vaak werd gedaan in grote kathedralen. In die tijd werd polychromie overigens vaak alleen op de constructieve delen van de gebouwen toegepast.
Polychromie is vooral ook bekend van heiligenbeelden.
